De tulpenbomen in bloei, de ringen gepoetst, jurken gladgestreken, haren opgestoken. Het trouwseizoen is begonnen, tenminste als je van een seizoen mag spreken.
Zo hadden Rogier en Marcia gisteren op het strand in Wijk aan Zee nét die ene dag waarbij Celsius de twintig graden aan raakte. Terwijl ik de volgende dag afreis naar het veel zuidelijker Dijon waar Maarten en Juliette een geweldig kasteel hebben afgehuurd voor hun huwelijksfeest. Het regent pijpenstelen. Op het moment dat ik dit schrijf zit ik in centrum van Dijon een heerlijke Coq au vin te eten. En bereid me voor op hun grote dag. Ik stuur Juliette een sms’je waarin ik haar meld dat ik me heerlijk zit voor te bereiden en we ons vooral niet af laten leiden door wat voor weersomstandigheden dan ook! Een YES met veel uitroeptekens bevestigt mij dat zij er net zo over denkt als ik. Aan een tafeltje naast me zit een stel die elkaar duidelijk niet begrijpen. Hij Engelsman en zij Française, ze gebruiken handen en voeten en gelukkig wordt de ongemakkelijke situatie onderbroken door de ober die de bestelde maaltijden serveert.
Drie wijntjes later wordt de taalbarrière doorbroken door verliefde blikken waar geen woorden bij nodig zijn. Verzadigd van observaties en herinneringen verlaat ik het restaurant, me verheugend op de dag van morgen, weer of geen weer het gaat om de liefde en daar zijn geen voorwaarden aan verbonden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten