Genietend van een koel glaasje rosé zie ik groepjes strandliefhebbers voorbijtrekken. Ik zit in mijn eigen bubbel nagenietend van heerlijke stranden, mooi Malaga, het Picassomuseum en de prachtige stad. Het huwelijk van Mike en Silvana, van de dag ervoor, gonst nog na in mijn hoofd.
We hebben elkaar eerst ontmoet voor een oriënterend gesprek daarna heel snel het licht op groen ging voor een vervolg. Twee mooie intelligente mensen, goeie banen, mooie studies alles zat mee vond ik. Zeker toen ze ook nog vertelden over het prachtige vakantiehuis in Spanje van Mike’s oma waar het huwelijk in de tuin zou worden voltrokken.
Maar ook de biografie van hun leven als een keiharde keerzijde. Silvana’s lieve broer Jeroen had zulke slechte berichten gekregen over zijn gezondheid dat hij er mogelijk niet meer bij zou kunnen zijn. En helaas enkele weken voor het huwelijk overleed haar geliefde broer, veel te vroeg, veel te jong maar daar houdt de natuur helaas geen rekening mee.
De uitdaging voor mij was dus groot. Ceremonie op passende wijze gestalte geven, tranen van verdriet die samenvloeien met tranen van vreugde. En zo gebeurde!
Zonder aan de feiten voorbij te lopen werd de ceremonie een groot feest. Veel lachen en regelmatig een warme traan. En we voelden allemaal…. Jeroen kijkt met ons mee en is er in onze gedachten bij.
Het werd een huwelijk om niet snel meer te vergeten, Silvana en Mike weten in ieder geval wat ze aan elkaar hebben, in goed en slechte tijden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten