Het is alweer even terug maar de herinnering is nog zo levendig als de dag van gisteren; het huwelijk van Carla en Paul.
Carla, mijn vriendinnetje van vroeger en Paul haar nieuwe liefde die ik pas later leerde kennen. In de operawereld hebben ze elkaar ontmoet en na een tijd vormden ze een zangduo en betraden samen vele podia in binnen en buitenland.
Maar even terug in de tijd. Carla en ik zongen vroeger, toen we beiden een jaar of 12 waren, onze kelen schor. We gebruikten een haarborstel als microfoon en voelden ons wereldsterren terwijl we ‘Du’ van Peter Maffay meebrulden. In onze fantasie zagen we hele theaterzalen platgaan en we genoten van onze onmetelijke roem.
Jaren verloren we elkaar daarna uit het oog en eenmaal volwassen kruisten onze paden zich opnieuw. Carla die daadwerkelijk mezzosopraan is geworden en ik werkzaam in de evenementenwereld en ook optredend als Buitengewoon Ambtenaar van de Burgerlijke stand.
Toen ze besloten te trouwen was het ei snel gelegd. Ze vonden het beiden leuk om mij het huwelijk te laten voltrekken. Voor mij natuurlijk opnieuw een eer, zoals bij ieder huwelijk, om dit intieme moment met hen te mogen delen. Het huwelijk was overweldigend. De trouwzaal van Haarlem afgeladen met familie en fans en een stralende Paul en Carla die voor een uitzinnige menigte zongen als nachtegalen.
Nu, inmiddels weer een paar jaar later, zingen ze de sterren van de hemel bij Holland´s got talent. De zaal gaat opnieuw plat, ditmaal mede omdat Carla´s dochter Belinda zich bij het duo heeft gevoegd waardoor het kippenvel gehalte nog meer is toegenomen. Ze gaan het land in als ´Opera Familia´ en als ik ze zie optreden, op de televisie, moet ik opnieuw denken aan de tijd dat Carla en ik pukkelige jongetjes uitlachten en wij ons als puberdiva´s gedroegen. Het hoort weer bij de verzameling bijzondere verhalen en onze vriendschap… die gaat niet meer verloren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten