Hoe het vroeger ging

'Mam wil je me opnieuw nog eens even wat vertellen over jouw trouwdag? ’ vraag ik aan mijn 81-jarige energieke moeder. Die middag verschijnt ze met een deel van haar trouwfoto's bij mij aan tafel. We drinken koffie met een zelfgebakken amandelkrul terwijl zij graaft in haar geheugen naar die ene dag in augustus 1953. 's Morgens om 10:30 reden de statige trouwauto's voor de deur op de Leidsevaart in Haarlem. Mijn vader, een knappe jongeman, kwam met de familie in zijn kielzog zijn bruid ophalen. Bij het stadhuis zagen zij voor het eerst de ambtenaar die hun huwelijk zou voltrekken. Het kerkelijk huwelijk was iets persoonlijker maar het wettelijk huwelijk was niet anders dan een standaard verhaal van een ambtenaar die die dag toevallig dienst had. 'Wat is dat een stuk leuker en persoonlijker geworden 'merkt ze op. Na de lunch, foto’s, receptie en diner volgt een feestavond. Ze weet niet meer waar de muziek vandaan kwam, een DJ had je nog niet. Toen ze ’s nachts naar huis werden gereden kreeg de trouwauto een lekke band en het regende pijpenstelen. We merken op dat het geen slechte voorbode is geweest want ze is met mijn vader 57 jaar gelukkig getrouwd geweest.